Repressief Liberalisme
Opstellen over Creatieve Arbeid, Politiek en Kunst
- The Murmuring of the Artistic Multitude
- Spaces for Criticism
- Interrupting the City
- Imaginative Bodies
- The Practice of Dramaturgy
- Mobile Autonomy
- In-between Dance Cultures
- No Culture, No Europe
- Arts Education Beyond Art
- Aesthetic Justice
- Alternative Mainstream
- The Ethics of Art
- Institutional Attitudes
- Teaching Art in the Neoliberal Realm
- Community Art
- Moving Together
- Repressief Liberalisme
- The Art of Civil Action - Political Space and Cultural Dissent
- Commonism - A New Aesthetics of the Real
- The Future of the New
- Contemporary Artist Residencies: Reclaiming Time and Space
- When Fact is Fiction – Documentary Art in the Post-Truth Era
- Design Dedication
- Nearness - Art And Education After Covid-19
- Nabijheid - Kunst en onderwijs na Covid-19
- The Aesthetics of Ambiguity
Vrijheid, zo heet de waarde die de kunstenaar deelt met de liberaal. De kunstenaar weet dat de beste ideeën naar boven komen wanneer hij in alle vrijheid kan werken. De zuivere liberaal dacht dat zijn samenleving er wel zou bij varen wanneer zowel individu als markt zo vrij mogelijk wordt gelaten. Maar hoe is het inmiddels met dit vrijheidsideaal gesteld?
De kunstenaar onderwierp zich de laatste jaren gewillig aan economische en sociale eisen, terwijl zowel overheden als het bedrijfsleven juist de creatieve vrijheid leken te omarmen. In de roes van de creatieve industrie stimuleerden ze flexibele en laagbetaalde arbeid en werden sociale zekerheden stelselmatig uitgehold. Wordt de creatief ondernemer daarmee vrijer of juist vogelvrij verklaard? Repressief liberalisme gaat in op de paradox van het huidige politieke bestel, dat enerzijds de vrijheid verkondigt, maar anderzijds deze steeds geraffineerder aan banden legt. Wat doet dit bestel met democratie en zou de kunstenaar daar een zinvol antwoord op kunnen bieden?